جدول جو
جدول جو

معنی غشه غشه - جستجوی لغت در جدول جو

غشه غشه
قاه قاه قاه قاه خندیدن
فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(غَ شَ / شِ رَ شَ / شِ)
یک دسته مردم بی سر و پا و پست. گروهی از جنسهای مختلف و همه پست و دنی. دسته ای از زنان و کودکان از خانواده ای. اوباش: یک مشت غشه رشه
لغت نامه دهخدا
(قَ شَ / شِ رَ شَ / شِ)
جمعی بی سروپا. بوش. (یادداشت مؤلف). غشه رشه. رجوع به غشه رشه شود
لغت نامه دهخدا
(شَهْ شَهْ)
مخفف شاه شاه که در اصطلاح شطرنج آنرا کش گویند:
گفت شه شه وآن شه کبر آورش
یک به یک شطرنج برزد بر سرش.
مولوی
لغت نامه دهخدا
تصویری از غشه رشه
تصویر غشه رشه
یک دسته از مردم بی سر و پا و پست اوباش
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از شه شه
تصویر شه شه
(شطرنج) گفتن: شاه شاه، کیش
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از غش غش
تصویر غش غش
غش غش خندیدن، بحد بی تابی خندیدن غش کردن
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از غشه رشه
تصویر غشه رشه
((غَ شَ رَ شَ یا ش))
یک دسته مردم بی سر و پا و پست، اوباش
فرهنگ فارسی معین
دل نگران، مضطرب، جنب و جوش
فرهنگ گویش مازندرانی
شتاب زدگی، دلهره، تب و تاب، هراس، دلهره، اضطراب ناشی از ترس و ناامنی
فرهنگ گویش مازندرانی
جوشش
فرهنگ گویش مازندرانی
خنده ی بلند، قهقهه
فرهنگ گویش مازندرانی